Tak sobie tylko myślę, gdy wrzawa medialna ucichła - a mnie temat zaczął coraz bardziej interesować, że Inkwizytorom nie udało się wytropić jednego przekłamania, które dosyć mocno rzutuje na istotę sporu.
Problemem całej sprawy nie jest wcale to, że Pani Tysiąc (oby córka jej wybaczyła) nie mogła znaleźć lekarza gotowego zabić nasciturusa pechowo znajdującego się w jej macicy, ale to, że nie udało jej się uzyskać opinii lekarzy, że takie działanie jest w ogóle potrzebne.
Pisząc prościej - nie chodzi o niemożliwość dokonania tzw. aborcji, ale o to, że lekarze specjaliści nie uznali takiej konieczności ze względu na stan zdrowia Pani Tysiąc.
To mniej więcej tak, jakby skazany za kradzież twierdzący, że zachodziły okoliczności wyłączające jego karalność, w postaci np. braku poczytalności, skarżył Polskę, za to, że psychiatra sądowy uznał, że jednak był poczytalny. Zgoda na przerwanie ciąży jest właśnie kontratypem - okolicznością wyłączającą bezprawność czynu i należy rozpatrywać ją w kontekście prawa karnego, a nie cywilnego.
Jeżeli w obronie koniecznej śmiertelnie kogoś zranię, a lekarz go później odratuje, to pomimo że miałem "prawo" pozbawienia napastnika życia w takiej sytuacji, nie przysługuje mi żadne roszczenie w stosunku do lekarza...